serwis społecznościowy, na którym użytkownicy publikują krótkie wiadomości zwane „tweetami” (tweets). Tweety były pierwotnie ograniczone do 140 znaków, ale od 7 listopada 2017 r. limit ten został podwojony dla większości języków (alfabetów). Zarejestrowani użytkownicy mogą publikować, komentować poprzez polubienia lub wpisy i retweetować, czyli powielać informacje przez umieszczenie na swoim koncie. Niezarejestrowani użytkownicy mogą tylko czytać. Dostęp do Twittera można uzyskać za pomocą strony internetowej lub aplikacji na urządzenia mobilne. Twitter określany jest mianem mikroblogu, a co za tym idzie może pełnić funkcję dziennika internetowego, ale jest też swoistą agorą, miejscem wymiany opinii i informacji. Nazywany jest też „SMSem z internetu”.
Twitter, Inc. ma siedzibę w San Francisco w Kalifornii i ponad 25 biur na całym świecie. Założony został w marcu 2006 r. przez J. Dorseya, N. Glassa, B. Stone’a i E. Williamsa. Oficjalne logo Twittera to „Larry the Bird”. Nazwa została nadana na cześć amerykańskiego koszykarza – L. Birda. Serwis w 2016 r. zanotował największy przychód na poziomie 2,530 mld dolarów.
W 2012 r. ponad 100 mln użytkowników opublikowało 340 mln tweetów dziennie, a usługa obsługiwała średnio 1,6 mld zapytań dziennie. W 2013 r. była to jedna z dziesięciu najczęściej odwiedzanych stron internetowych. W 2018 r. Twitter miał ponad 321 mln aktywnych użytkowników miesięcznie.
Wiadomości na Twitterze wyświetlają się w formie strumienia, uporządkowane są chronologicznie. Użytkownik może z widoku strumienia przełączyć się do powiadomień, gdzie sprawdzi, kto o nim lub do niego pisał oraz kto polubił lub podał dalej jego wiadomość. Hasztagi to słowa klucze. Oznaczane są poprzez poprzedzenie wyrazów symbolem #. Dzięki temu można podpiąć wiadomość pod dany tag (temat).
Twitter jest szczególnie popularny wśród polityków. Według raportu firmy Burson Cohn & Wolfe z serwisu korzystają ministrowie spraw zagranicznych 178 krajów, reprezentujących 92% państw członkowskich ONZ. Jednocześnie mają oni blisko 356 mln osób śledzących ich wpisy (followersi). To zjawisko określane jest „Twiplomacy”. Jednym z najpopularniejszych użytkowników jest D. Trump, który sam kiedyś przyznał „Bez tweetów nie byłoby mnie tutaj…”. W grudniu 2017 r. konto Trumpa miało 44,7 mln followersów (@realDonaladTrump), w 2018 r. już ok. 56 mln. W 2018 r. za najbardziej wpływowych polityków korzystających z Twittera uznano: króla Arabii Saudyjskiej (@KingSalman), prezydenta Trumpa (@realDonaldTrump) i papieża Franciszka (@Pontifex). Na 50. miejscu został sklasyfikowany D. Tusk (@eucopresident).
Najwięcej followersów (stan na 15 kwietnia 2019 r.) ma piosenkarka Katy Perry (@katyperry) – 107 mln fanów. Na drugim miejscu jest B. Obama (@BarackObama) z ponad 105 mln followersów, wyprzedzając piosenkarza Justina Biebera (@justinbieber) o około pół miliona fanów.
Wokoło serwisu pojawiają się też kontrowersje, m.in. oskarżany jest o pomaganie terrorystom. W styczniu 2016 r. Twitter został pozwany przez wdowę po amerykańskim obywatelu zabitym podczas zamachu w Ammanie w 2015 r. Twierdziła, że serwis zezwala Państwu Islamskiemu (ISIS) na korzystanie z platformy, w tym na wykorzystywanie jej do celów propagandowych i jako narzędzia komunikacyjnego. W 2015 r. amerykańskie Center for Middle East Policy opublikowało raport dotyczący wykorzystania Twittera przez zwolenników Państwa Islamskiego. Analitycy do grudnia 2014 r. przebadali aktywność użytkowników 20 tys. kont. Zarejestrowali 46 tys. kont zwolenników (nie wszystkie były aktywne przez cały ten okres), ale szacuje się, że ich liczba mogła osiągnąć nawet 70 tys. kont. W 2014 r. Twitter zablokował blisko tysiąc kont, jak jednak wykazali autorzy raportu, likwidacja kont islamistów jedynie odcięła wywiad od bardzo łatwo dostępnego źródła informacji. Ponadto okazało się, że likwidacja kont islamistycznych spowodowała radykalizację postaw budowanych na zasadzie rozwijania poczucia „oblężonej twierdzy” czy antysystemowości. Jednocześnie do przywrócenia utraconych treści potrzebowano pracy zaledwie 8–10% zwolenników. W 2016 r. przeprowadzono taką akcję już na większą skalę i zablokowano blisko 125 tys. kont. Było to spowodowane rozpoczęciem współpracy z Komisją Europejską i podpisanym kodeksem postępowania, w którym zobowiązano się do usuwania wiadomości, które mogłyby nawoływać do nienawiści. Podobną współpracę wprowadzono w tym samym czasie w USA. Takie postępowanie wywołało oczywiście dyskusję na temat wolności słowa w mediach.
J.M. Berger, J. Morgan, The ISIS Twitter Census. Defining and describing the population of ISIS supporters on Twitter, The Brookings Project on U.S. Relations with the Islamic World Analysis Paper, No. 20, March 2015; T. Gackowski, K. Brylska, M. Patera i in., Ćwierkający Donald Trump: czym jest Twitter dla użytkowników, dziennikarzy i prezydenta USA? Od analizy dyskursu po badania okulograficzne, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2018; J. Gainous, K.M. Wagner, Tweeting to power: the social media revolution in America politics, Oxford University Press, New York 2014; M. Lakomy, Demokracja 2.0. Interakcja polityczna w nowych mediach, Agademia Ingnatianum Wydawnictwo WAM, Kraków 2013; P. Mazur, O. Wasiuta, S. Wasiuta, Państwo Islamskie ISIS: nowa twarz ekstremizmu, Difin, Warszawa 2018; D. Murthy, Twitter: social communication in the Twitter age, Malden: Polity Press, Cambridge 2013; The 50 most influential world leaders in 2018, https://twiplomacy.com/ranking/the-50-most-influential-world-leaders-in-2018/ [dostęp: 15.04.2019]; Twitter: Most Followers, https://friendorfollow.com/twitter/most-followers/ [dostęp: 15.04.2019].