Swatting
to działanie polegające na wywołaniu numeru alarmowego i wezwaniu służb ratunkowych do sfabrykowanej sytuacji, która nie wymaga interwencji, pomocy czy jakichkolwiek działań ze strony takich służb. Nazwa pojęcia wywodzi się od skrótu SWAT, (special weapons and tactics), będącego nazwą wyspecjalizowanej jednostki policji działającej w wielu państwach, dysponującej sprzętem umożliwiającym dynamiczne eliminowanie zagrożeń, co sprawia, że wyposażenie tej formacji często przypomina wojskowe i obejmuje także broń wyważającą drzwi, pistolety maszynowe czy karabiny snajperskie.
Swatting jest realizowany za pomocą wielu różnych technik, w tym poprzez ukrywanie identyfikatorów rozmówców, czyli tożsamości dzwoniącego w taki sposób, by sieć telefoniczna wskazała fałszywą lokalizację źródłową dla rozmowy telefonicznej, ukrywanie tożsamości za pomocą urządzeń zamieniających tekst na mowę czy elementów inżynierii społecznej. Swatting nie tylko wywołuje zbędną dynamiczną reakcję organów ścigania, a zatem marnuje środki publiczne, ale może również prowadzić do konfrontacji służb i niczego niepodejrzewających ofiar, pod których adres przybywa oddział ratunkowy.
Zasadnicze motywy działania sprawców swattingu to zrobienie komuś żartu lub dokonanie na nim zemsty. Typowym przykładem takiej aktywności jest informowanie służb ratunkowych o tym, że na terenie określonego obiektu o charakterze publicznym, a więc szkoły, szpitala, sądu czy centrum handlowego, został podłożony ładunek wybuchowy. Tego rodzaju działanie może mieć zarówno charakter specyficznego dowcipu, gdy dokonujący aktu swattingu nie ma żadnego osobistego związku z miejscem, do którego przybywają służby, jak i próbą działania we własnym interesie, a więc doprowadzenia do tego, by nie odbyła się lekcja w szkole czy rozprawa sądowa. Odnotowano przypadki, gdy służby wzywane były do domów znanych osobistości kina czy estrady. W samej Kalifornii ofiarami swattingu stali się komik R. Brand, aktor T. Cruise, piosenkarki Rihanna i M. Cyrus oraz celebrytka K. Kardashian.
Jako pierwszy udokumentowany przypadek swattingu podaje się wydarzenie z 2004 r., kiedy 14-letni chłopiec, któremu dziewczyna odmówiła kontaktu seksualnego, w ramach zemsty zadzwonił po służby i wezwał jej do miejsca, w którym przebywała ze swoim ojcem.
Jako specyficzny i powtarzający się zwłaszcza w USA przypadek swattingu wskazuje się wezwanie służb do domu osoby, która gra na komputerze i transmituje swoją rozgrywkę przez zainstalowane w swoim mieszkaniu kamery. W konsekwencji podejmowanych działań wszyscy widzowie tej rozgrywki mają też sposobność obejrzenia, jak do domu gracza wkracza uzbrojony zespół ratunkowy. Tego rodzaju działanie wielokrotnie przynosiło także dramatyczne konsekwencje, przy czym za najbardziej tragiczne wskazuje się wydarzenia z Kansas, które doprowadziły do śmierci A. Fincha. Wszystko rozpoczęło się od sporu między dwiema osobami grającymi on-line w Call of Duty: II World War. Kiedy jeden z graczy, mieszkaniec Wichita, przypadkowo zabił postać drugiego, ten zagroził mu za pośrednictwem Twittera, że w odwecie dokona ataku swattingowego. Jego przeciwnik ośmielił go, podając mu swój adres w Wichita – nieaktualny, kilka miesięcy wcześniej on i jego rodzina zostali stamtąd eksmitowani, a dom należał do mężczyzny, który w żaden sposób nie był zaangażowany w grę. Ośmielony i wciąż rozwścieczony przebiegiem gry mężczyzna wraz z kolegą zadzwonił pod numer 911, mówiąc dyspozytorom, że zastrzelił ojca, przetrzymuje swoją matkę i rodzeństwo jako zakładników, wylał benzynę w domu i jest gotów go podpalić. Policja Wichita przybyła pod wskazany adres i rozpoczęła akcję. Gdy przed dom wyszedł mężczyzna, 28-letni Finch, policjant oddał do niego śmiertelny strzał.
Skala ataków swattingowych w USA jest tak duża, że wciąż podejmowane są dyskusje nad zmianami prawa, które umożliwiałyby bardziej surowe karanie ich sprawców.
E. Brumfield, Deterring and Paying for Prank 911 Calls That Generate a SWAT Team Response, „McGeorge Law Review” 2014, vol. 45, is. 3; L. Carrico, Abstract Assassination: How Police Militarization Has Contributed to the Rise of “Swatting”, https://encompass.eku.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1582&context=honors_ theses [dostęp: 30.04.2019]; M.J. Enzweiler, Swatting Political Discourse: A Domestic Terrorism Threat, „Notre Dame Law Review” 2014, vol. 90, is. 5; H. Evans, Swatting: From Fake 911 Call to SWAT Team Raid, https://www.lawfareblog.com/swatting-fake-911-call-swat-team-raid [dostęp: 30.04.2019]; D. Philpot, Symbolic Interactionism and Technocrime, [w:] Technocrime and Criminological Theory, K.F. Steinmetz, M.R. Nobles (ed.), Taylor and Francis, London–New York 2017; P.J. Taylor, H. Mwiki, A. Dehghantanha, A. Akibini, K.K.R. Choo, M. Hammoudeh, R. Parizif, Forensic investigation of cross platform massively multiplayer online games: Minecraft as a case study, „Science & Justice” 2019, vol. 59, is. 3.