Izraelska Krajowa Dyrekcja Cybernetyczna
jest odpowiedzialna za wszystkie aspekty cyberobrony w sferze cywilnej, od formułowania polityki i budowania siły technologicznej po obronę operacyjną w cyberprzestrzeni; działa na rzecz promowania w niej zdolności krajowych oraz poprawy gotowości Izraela do radzenia sobie z obecnymi i przyszłymi wyzwaniami. Ma za zadanie usprawnić obronę infrastruktur narodowych o kluczowym znaczeniu dla życia w Izraelu i chronić je, w miarę możliwości, przed atakiem cybernetycznym. Jednocześnie popiera ona pozycję państwa jako centrum rozwoju technologii informatycznych i zachęca do współpracy między środowiskiem akademickim, przemysłem i sektorem prywatnym, urzędami rządowymi i środowiskiem bezpieczeństwa.
Dyrekcja jest odpowiedzialna za promowanie trzech centralnych obszarów w cyberprzestrzeni w Izraelu. Są to:
- postęp w obronie i budowanie siły narodowej w dziedzinie cybernetycznej;
- budowanie wiodącej roli Izraela w dziedzinie cybernetycznej;
- postępowe procesy wspierające dwa pierwsze zadania.
Państwo Izrael było jednym z pierwszych krajów na świecie, które uznały znaczenie obrony swoich krytycznych systemów komputerowych. W 1997 r. uruchomiono projekt „Tehila” w celu ochrony połączenia urzędów państwowych z internetem i zapewnienia bezpieczeństwa państwa. W 2002 r. rząd postanowił określić obszary odpowiedzialności za ochronę krajowych systemów komputerowych, definiując krytyczną infrastrukturę komputerową i ustanawiając Agencję ds. Bezpieczeństwa informacji (ISA) w ramach Shin Betu, czyli izraelskiej agencji bezpieczeństwa wewnętrznego. Ich zadaniem było zapewnienie bezpiecznego funkcjonowania podstawowych funkcji państwa powiązanych ze sobą sieciami komputerowymi, który reguluje i doradza infrastrukturom krytycznym w dziedzinie bezpieczeństwa informacji. Utworzenie agencji stało przełomowym wysiłkiem rządu na poziomie globalnym w dziedzinie cyberobrony.
Biorąc pod uwagę rozwój cyberprzestrzeni i ekspansję w niej zagrożeń, w listopadzie 2010 r. premier Izraela polecił utworzenie specjalnego zespołu, który miał pracować nad umieszczeniem państwa wśród pięciu wiodących krajów w cyberprzestrzeni. Komitetem, zwanym National Cyber Initiative, kierowali Krajowa Rada ds. Badań i Rozwoju Cywilnego oraz prof. I. Ben-Izrael. Powołana grupa zadaniowa składała się z przedstawicieli głównych organów w cyberprzestrzeni w Izraelu i składała się z kilku podkomitetów.
Kiedy w 2010 r. premier B. Netanjahu podjął decyzję o stworzeniu ekosystemu cyberbezpieczeństwa, wśród celów, jakie przed nim postawił, było znalezienie się Izraela w ciągu kolejnych 5 lat w globalnej lidze graczy na polu cyberbezpieczeństwa. Cel osiągnięto i dzisiaj kraj uznawany jest za drugie państwo na świecie, po Stanach Zjednoczonych, jeśli chodzi o rozwój zdolności w środowisku wirtualnym.
Głównym zaleceniem wydanym w ramach inicjatywy cybernetycznej było utworzenie Krajowego Biura ds. Cyberbezpieczeństwa (Israeli National Cyber Bureau, INCB). Instytucja ta będzie odpowiedzialna za budowę cyberbezpieczeństwa w państwie i stanowić będzie organ doradczy premiera, rządu i jego komisji w zakresie tworzenia krajowej polityki cybernetycznej. Jej zadaniem będzie również opracowanie krajowej strategii bezpieczeństwa cybernetycznego. Główne działania prezydium dotyczą ogólnej polityki rządu i działań w sferze cybernetycznej – zarówno cywilnych, jak i wojskowych. Utworzenie INCB zatwierdzono 7 sierpnia 2011 r.
Krajowe Biuro ds. Cyberbezpieczeństwa było odpowiedzialne za sformułowanie krajowej polityki i strategii w dziedzinie cyberprzestrzeni, rozwijanie krajowych procesów obronnych i ich regulowanie, doskonalenie zdolności w cyberprzestrzeni oraz ustanawianie współpracy międzynarodowej i statusu państwa Izrael jako wiodącego kraju w tej dziedzinie. Celem biura była ochrona izraelskiej przestrzeni cybernetycznej, a jego głównym zadaniem – zarządzanie w tej ostatniej wszystkimi operacyjnymi działaniami obronnymi i wzmacnianie odporności całej gospodarki w przedmiotowym zakresie.
Zgodnie z koncepcją jego twórców INCB miało tworzyć właściwe standardy, regulacje i ekosystem, m.in. finansując badania i rozwój oraz szkolenia. Przykładowym jej osiągnięciem jest to, że od wielu lat jednym z przedmiotów do wyboru na maturze jest w Izraelu cyberbezpieczeństwo, prowadzone jako przedmiot w szkole średniej.
W 2015 r. premier Netanjahu podjął decyzję o przeniesieniu struktur zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej z Shin Betu do nowo utworzonego Narodowego Urzędu ds. Bezpieczeństwa (NCSA). Dzięki temu wyeliminowano kolejne pole konfliktu między strukturami bezpieczeństwa, centralizując zdolności operacyjne. Rząd zdecydował również w lutym 2015 r. o ustanowieniu NCSA centralnym organem operacyjnym ds. cyberbezpieczeństwa w Izraelu, który będzie współpracował z INCB w ramach Krajowej Dyrekcji Cybernetycznej (National Cyber Directoriate). Decyzja o prowadzeniu dwóch niezależnych jednostek została podjęta ze względu na potrzebę zbudowania i wzmocnienia osobno dwóch oddziałów – politycznego (INCB) i operacyjnego (NCSA).
W 2017 r. wszystkie działania technologiczne cyberbiura zostały zintegrowane z jednostką ds. technologii cybernetycznych, która jest ramieniem technologicznym wyznaczonym do rozwijania możliwości i technologii cybernetycznych na poziomie krajowym. W tym samym czasie jednostka identyfikacji i aplikacji biometrycznych została zintegrowana z Biurem ds. Cyberprzestrzeni.
Pod koniec 2017 r., zgodnie z dyrektywą premiera, aby skoncentrować wysiłki w dziedzinie cyberobrony, podjęto decyzję o połączeniu dwóch krajowych organizacji ds. cyberprzestrzeni – INCB i NCSA – w jedną jednostkę organizacyjną, Krajową Dyrekcję Cybernetyczną, na której czele stanął jako dyrektor generalny Y. Unna (nazywany przez media „Cyber Guru”). Jest ona odpowiedzialna za wszystkie aspekty cyberobrony w sferze cywilnej, od formułowania polityki i budowania siły technologicznej po obronę operacyjną w cyberprzestrzeni. Przewodniczący Biura ds. Cyberbezpieczeństwa został również mianowany szefem dyrekcji i był odpowiedzialny za zatwierdzanie planów pracy urzędu i budżetu biura. W ten sposób powstała jednolita, scentralizowana struktura odpowiedzialna za całościowe, zintegrowane działania na rzecz bezpieczeństwa i obrony w cyberprzestrzeni. Zmiana ta jest pomyślana jako kolejny ewolucyjny krok w ramach konsekwentnie realizowanego procesu rozwoju ekosystemu. Jego istotą jest konsolidacja wysiłków wszystkich uczestników systemu w ramach holistycznego modelu, w którym fundamentalną rolę odgrywa nowa dyrekcja. Zgodnie z założeniami działania będą szły w najbliższym czasie w kierunku zapewnienia techno-operacyjnej dominacji w cyberprzestrzeni.
Izraelska Krajowa Dyrekcja Cybernetyczna określa zasady i sposoby działania oraz zarządzania w cywilnej cyberprzestrzeni. Zapewnia ramy i pogłębia współpracę w zakresie kryzysów cybernetycznych ministerstw, organów regulacyjnych, państwowych organizacji bezpieczeństwa cybernetycznego i całej gospodarki. Służy również jako narzędzie, które każda organizacja może wykorzystać w budowaniu gotowości i planu zarządzania kryzysami cybernetycznymi – na swoim poziomie, w celu utrzymania ciągłości funkcjonalnej i biznesowej.
Background for the establishment of the Bureau, PMO.gov.il (dostęp 18.04.2019); D. Benoliel, Towards a Cybersecurity Policy Model: Israel National Cyber Bureau Case Study, „North Carolina Journal Of Law & Technology” 2015, vol. 16, no. 3; O. Danino, An Overview of Israeli Efforts in the CyberneticsField, Article III.21, March 2015; Israel National Cyber Bureau (INCB), CyberSecurityIntelligence.com (dostęp 18.04.2019); About, gov.il (dostęp 18.04.2019); A. Kozłowski, Pułkownik Małecki: System cyberbezpieczeństwa Izraela to dobry wzór do naśladowania, 19.03.2018, CyberDefence24.pl (dostęp 18.04.2019); Mission of the Bureau, PMO.gov.il (dostęp 18.04.2019); National Cyber Concept for Crisis Preparedness and Management, 6.11.2018, gov.il (dostęp 18.04.2019); E. Toch, Smart City Technologies in Israel: A Review of Cutting-Edge Technologies and Innovation Hubs, Inter-American Development Bank, [b.m] August, 2018.